خرید و قیمت پین دندانپزشکی
پین دندانپزشکی، به عنوان رتیانون مکانیکی مکمل، در ترمیم های وسیع کاربرد دارند اما به علت عوارض بالقوه و ورود تکنیک های مدرن، اندیکاسیون آنها محدودتر شده است و نیازمند انتخاب محل دقیق و دقت فراوان در اجرای بالینی هستند.

در فروشگاه پیشرودنت می‌توانید انواع پین‌های دندانپزشکی خودرزوه‌شونده، سیمانی و متعلقات مربوط به آن‌ها را از برندهای معتبر تهیه نمایید. مشاوره تخصصی و راهنمایی انتخاب مناسب نیز در اختیار شماست.
پین دندانپزشکی
پین دندانپزشکی (Dental Pin) از ابزارهای کمکی در بازسازی و تقویت ترمیم‌های مستقیم، به خصوص در دندان‌هایی با میزان برداشت وسیع ساختار کرونال است. هدف اصلی استفاده از پین، ایجاد ریتنشن مکانیکی بیشتر برای مواد ترمیمی (معمولاً آمالگام و گاهی کامپوزیت) در دندان‌هایی با تخریب زیاد است که سایر امکانات ریتنشن کافی نباشد.

 
انواع پین دندانپزشکی
۱. پین‌های منفرد (Conventional/ Cemented Pins):
داخل حفره‌ای با قطر کمی بیشتر از پین قرار می‌گیرند و با سیمان دندانپزشکی فیکس می‌شوند. امروزه کاربرد محدود دارند.

۲. پین‌های فشاری (Frictionlocked Pins):
قطر پین کمی بیشتر از حفره بوده و با ضربه آرام در محل تثبیت می‌شود؛ به دلیل احتمال میکرورک و استرس اضافی به دندان، کاربرد کمتری دارند.

۳. پین‌های خودرزوه‌شونده (Selfthreading Pins):
شایع‌ترین نوع؛ دارای رزوه‌هایی هستند که حین چرخش در داخل حفره پین (Pin Channel) رزوه‌گذاری ایجاد کرده و استحکام ریتنشن بالاتری فراهم می‌کنند. نمونه تجاری رایج: پین‌ پاراپوست (Parapost)، دنتین پین (Dentinal Pin) و غیره.

کاربردها و اندیکاسیون‌ها

بازسازی و ریتنشن مقاوم‌تر برای ترمیم‌های وسیع آمـالگام در دندان‌های خلفی به‌ویژه زمانی که دیواره‌های طبیعی کافی وجود ندارد.
در دندان‌هایی که هنوز امکان تهیه پین امن بدون تداخل با پالپ یا پرفوراسیون وجود دارد.
مواقعی که استفاده از سایر سیستم‌های تقویت ریتنشن (مانند باندینگ یا پایه Core Buildup) کافی نیست یا امکان‌پذیر نیست.

 
نکات مهم در طراحی و جایگذاری پین
فاصله مناسب پین از پالپ (حداقل ۰/۵ تا ۱ میلی‌متر) و از سطح دندان (حداقل ۱ میلی‌متر) جهت پیشگیری از آسیب به پالپ یا پرفوراسیون.
استفاده از رادیوگرافی و تعیین محل و جهت بر اساس آناتومی ریشه و کرست آلوئولار.
محدودیت در تعداد پین‌ها: با افزایش تعداد، احتمال ترک خوردگی و میکروپرفوراسیون افزایش می‌یابد (به طور معمول ۱ تا ۲ پین برای هر دندان کافی است).
انتخاب طول و ضخامت متناسب با ضخامت دنتین و محل ایمنی (طول معمول ۲ میلی‌متر در حفره و ۲ میلی‌متر در مواد ترمیمی).
در آماد‌ه‌سازی کانال پین، سرعت کم و کنترل دقیق برش جهت کاهش استرس و جلوگیری از کرکینگ الزامی است.

مزایا و محدودیت‌ها

مزایا:
افزایش ریتنشن در ترمیم‌های وسیع.
قابل استفاده با آمالگام و برخی کامپوزیت‌ها.
اقتصادی و قابل انجام با حداقل تجهیزات.

محدودیت‌ها/عوارض احتمالی:
افزایش ریسک ترک دنتین یا پرفوراسیون ریشه.
احتمال آسیب پالپی.
افت زیبایی در ناحیه قدامی.
ایجاد استرس‌های داخلی و احتمال میکرولیکیج.
امروزه با فن‌آوری‌های جدید باندینگ و سیستم‌های تقویت Core، استفاده از پین محدودتر شده است.